Met mijn nog resterende 91 kilootjes ben ik nog steeds een mammoettanker onder de wielrenners. Dat heeft zo zijn nadelen. Om dat gewicht op snelheid te brengen en te houden, heb ik een stuk meer vermogen nodig dan mijn miezerige mede-renners. Zeker als het bergop gaat. Maar massa heeft wel degelijk voordelen. De concurrentie durft mij in de koers niet zomaar aan de kant te zetten. En wie het wel durft; veel succes! Een kale polderweg met windkracht 6 van opzij? Kom maar op, pezige sprietjes met jullie ingevallen bekkies en armpjes als luciferhoutjes! Liever de wegligging van een Leopard tank, dan weggeblazen te worden door het eerste de beste voorjaarsbriesje zoals de concurrentie van een Noord-Hollands wielerteam afgelopen weekend overkwam. Hier het filmpje. Na zo'n 40 seconden komt het leukste stukje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten