Sonja eat your heart out!

- Dag 98: 1uur kracht/core stability en 1 uur spinning zonder weerstand -
Jiehaa! Een legendarisch moment vanochtend tussen opstaan en tandjes poetsen. Voor het eerst in bijna 15 jaar ben ik onder de 90 kilo! Op 28 november, dag 1 van de 100 dagen naar de Ster staat in mijn logboek: 96.7kg. Vanochtend ben ik twee keer op de weegschaal gaan staan om het zeker te weten. Niet liegen, drie keer. Het stond er echt: 88.9! Nu is dat nog ontiegelijk zwaar voor een wielrenner, en ik heb ook niet de illusie ooit fatsoenlijk een berg op te kunnen komen. De Lemelerberg zal in de Ster al bottleneck genoeg zijn. Dik ben ik nooit geweest, maar wel gezegend met een robuust lijf. Had ik maar niet zoveel moeten schaatsen vroeger. Schaatsers zonder dikke kont bestaan niet.

Eerlijk gezegd heb ik me eigenlijk helemaal niet zo bezig gehouden met mijn gewicht. Als suikerpatient is het namelijk geen sinecure om af te vallen. En voor een diabeet die zo schommelt met zijn suikers als ik, al helemaal niet. Een 'normale' diabeet bedenkt hoeveel hij zou willen eten op een dag. Op dat globale eetschema past hij zijn insulinehoeveelheid aan. De insuline zorgt er voor dat de suikers uit het eten in het bloed worden omgezet naar energie. Eet je een dag wat meer, heb je meer insuline nodig. Zo werkt het bij mij ook, ware het niet dat het suikergehalte in mijn bloed onverklaarbaar veel schommelt. Ik heb mijn insulineniveau aangepast op die hoge suikers, en dus niet op mijn eetpatroon, zoals eigenlijk zou horen. Gemiddeld dien ik mezelf dus teveel insuline toe, juist om de pieken op te vangen. Wanneer die pieken er niet zijn, betekent dat, dat ik extra veel moet eten. Kortom, om mijn suikers enigszins op peil te houden vreet ik nogal veel. Afvallen is dus lastig.

But I just did it! Het geheime recept om in 3 maanden 8 kilo af te vallen? Een enorme berg eierkoeken, snelle Jelle's en mueslyrepen. Weinig vet eten, en... oh ja, zo nu en dan een stukkie fietsen... Sonja Bakker eat your heart out!

Xandrijn inclusief ontbijt