Lieve vrienden,

- Dag 101: terugblik-
Het plezier was gister van korte duur, maar ik heb genoten. Genoten van de entourage bij de start, genoten van de totale oorlog in de eerste 5 kilometer ("Scheize, sie sind ja ganz verrückt!!"). En vooral genoten van de vele aanmoedigingen bij de start en langs het parcours. Hoe vaak ik mijn naam heb gehoord, fantastisch! Dank je wel, ook de vrienden die tevergeefs stonden te wachten in Raalte, op de Lemelerberg, in Ommen en zelfs die ene optimist in Kampen.

Ik stond bij de start wat achteraan, omdat ik zo lang mogelijk warm wilde blijven. Als binnenstadbewoner ken ik alle vluchtheuvels, stoepjes en middengeleiders, en zat na 500meter in de neutralisatie al op de eerste rij. Ik was messcherp en draaide als vijfde Zwolle uit, de grote weg op richting Wijhe.

Wielsponsor gezocht...

Nadat ik de derailleur van de man voor me in mijn voorwiel kreeg, was deze op slag overleden. The rest is history, zie mijn brief hieronder. Na de disqualificatie zat ik zo vol adrenaline dat ik vol gas over het parcours ben doorgereden; Eerst achter de bezemwagen, tot de politie me van de weg stuurde. Daarna alleen over het fietspad, zo'n 25km met 39km/u gemiddeld, wat een superbenen. In Lemelerveld ben ik gestopt om de ploegmaats aan te moedigen en ben daarna weer ingepikt achter de bezemwagen. Ploeggenoot Raymond reed er voor, en zo kon ik hem nog mooi even aanmoedigen.

Frustratie er uit gefietst, protestbrief geschreven en gedoucht. Daarna op de IJsselbrug, vlak voor de finish, ploegmaats Leon en Bart aangemoedigd. Ai... wat waren er nog veel renners in koers. Hé, die jongen was vorige week in Sleen gelost, en die daar had ik er ook af gereden. En die, en... Shit. Uitrijden had gekund. Dat was pas écht een gave ontknoping geweest van de "100 dagen naar de Ster".

Niettemin, het was een prachtig, en in alle opzichten geslaagd project. Met een lichte, maar zekere verbetering van de suikers, én het glansrijk behalen van het doel: het rijden van de Ster van Zwolle. Drie maanden geleden leek het een onmogelijke opgave. Maar het is gelukt! Met dank aan diverse personen, maar vooral mijn lieve vriendin. Vanavond zuipen, morgen kijken we weer verder.