Best jurylid,

Ik begrijp best dat u ook een beetje zenuwachtig was voor de eerste koers van het jaar. En dat u wat nerveus werd van de aanwezigheid van een Spaanse superbobo van de internationale wielerbond UCI. Geeft niks hoor, ik was zelf ook een tikkie gespannen. En dat u mij uit koers hebt genomen omdat ik mij niet aan de regels heb gehouden neem ik u niet kwalijk. Regels zijn regels niet waar?

Bedankt dat u mij heeft gewaarschuwd toen ik na 12km met een kapot voorwiel aan de verkeerde kant van de weg op de ploegauto stond te wachten. De linkerkant is een doodzonde, had ik moeten weten. Sorry dat ik niet tussen de als dolle rijdende ploegauto's met gestresste ploegleiders ben overgestoken om alsnog rechts te gaan staan.

U had al uit deze actie kunnen concluderen dat ik een zeer onervaren renner ben. Het had voor u gepleit daar een beetje rekening mee te houden. Maar ja, regels zijn regels nietwaar?

Ik ging dwars door de wind in volle achtervolging op het peloton. Natuurlijk was het slimmer geweest om van auto naar auto te springen, maar ja, onervarenheid. Na een kilometer had ik op eigen kracht al een deel van de achterstand goed gemaakt. Op dat moment kwam de ploegauto langs en gebaarde dat ik daar achter moest gaan rijden. En als de ploegleider dat zegt, dan twijfel je daar niet aan. De tandem ploegwagen-Xandrijn reed zo'n 700meter achter elkaar aan en haalde diverse auto's in. Toen kwam u langszij en riep mij toe dat het "einde oefening" was. Huh?!! Wattuh??!!! Ik dacht oprecht dat u deze woorden niet letterlijk bedoelde. Ik heb a la minute de auto weggestuurd, en ben op eigen kracht naar het peloton gereden. Toen ik op 30 meter was liet mijn ploeggenoot Raymond zich zakken om mij bij het laatste stukje te helpen.

En daar was u opeens weer op uw witte motor. "Je hebt me wel gehoord, je bent nu uit koers genomen wegens stayeren!" Ik was totally flabbergasted. Ik probeerde u nog uit te leggen dat ik mij van geen kwaad bewust was. Dat ik het stayeren na pech heel vaak op TV zie. Dat ik veel verhalen heb gehoord dat dit normale routine is in het elite-peloton. Dat u mij geen enkele waarschuwing heeft gegeven. U antwoorde: "moet je bij je ploegleider zijn, ik heb hem gewaarschuwd!" En u scheurde weg op uw motor.

Best jurylid, even wat feiten op een rijtje:

• Achteraf heb ik gehoord dat het stayeren na pech normaal gesproken mag, maar alleen vandaag, bij wijze van proef, was verboden vanwege de upgrade naar een internationale UCI 1.2 wedstrijd. Ondanks de instructie bestond hier onduidelijkheid over bij de ploegleiders die dit totaal niet gewend zijn. Als statement heeft u de eerste de beste renner hard aangepakt.
• U heeft na uw actie, en het onmiddelijke protest van mijn ploegleider, contact opgenomen met de Spaanse UCI-dame. U twijfelde zelf dus ook. Maar de wielerbons stak tot uw opluchting haar duimpje omhoog.
• U wist dat ik voor een debuterende ploeg rij en ik onervaren ben.
• Er was sprake van een nog compact peloton, na slechts 12 kilometer koers.
• U wist dat ik als clubrennertje no way in aanmerking zou komen voor de prijzen, en dat zelfs uitrijden van de wedstrijd zeer lastig zou worden.
• U wist dat ik voor de thuisrijdende ploeg reed en had kunnen weten dat er tientallen vrienden, kennissen en familie langs het parcours stonden. Zelfs op de plek des onheils stonden bekenden mij aan te moedigen.
• U heeft mij tegen de reguliere procedures in geen enkele waarschuwing gegeven.
• Ik heb mijn verhaal gedaan bij uw mede-juryleden bij de finish. Zij reageerden met: "oei, jij hebt echt wel pech gehad", "dat had ook anders gekund" en "zo had ik het nooit gedaan"

Best jurylid, tot zover kan ik u eigenlijk niks kwalijk namen. U heeft de regels gevolgd. Dat u het improvisatietalent ontbeert om hier naar de geest van de wedstrijd mee om te gaan, kan ik u hooguit met klem op wijzen. Maar best jurylid, als regels regels zijn, hoe verklaart u dan het volgende?

Achteraf hoorde ik dat u mijn ploegleider een waarschuwing heeft gegeven voor het voorbij rijden van andere ploegauto's, in achtervolging op mij. Natuurlijk had mijn ploegleider daar gehoor aan moeten geven. Dat onze ploegauto inmiddels tegen dezelfde regels in door diverse andere auto's was ingehaald "had u niet gezien", maar wel heel makkelijk kunnen zien, aan de hand van de volgnummers op de wagens. Niettemin, ik had hier zelf niks mee te maken, het gebeurde immers achter mij. U heeft dus mijn ploegleider een waarschuwing gegeven, maar de daar op volgende definitieve sanctie uitgevoerd tegen mij. Dit is niet correct. U had of mijn ploegleider uit koers moeten halen, of mij een waarschuwing moeten geven.

Nog pijnlijker is dat er later in de koers veelvuldig gestayerd is, zonder consequenties. Dat weet ik, dat weet u. Zelfs de latere winnaar Barry Markus schijnt na een (sanitaire?) stop kilometers lang achter de Rabo-auto te hebben gehangen. Mijn ploegleider heeft u (of een van uw collega's) daar op aangesproken. U verklaarde met droge ogen dat u dat niet heeft gezien. Ik weet echter dat u (of uw collega) wel degelijk bij ploegleider Nico Verhoeven bent geweest en heeft gezegd: "Niet meer doen hè?!". Best jurylid, dit is dus niet alleen een grove leugen, maar ook pure klassejustitie.

Best jurylid, ik had u in dit blog tot de grond toe af kunnen branden, met naam en toenaam. Ik wil mij niet verlagen tot dat niveau. Daarnaast wil ik u de kans geven te reageren op mijn ingeleverde protestbrief. U bent vast geen Stentor-lezer en volgt mijn blog niet. U weet niet wat ik er allemaal voor heb gedaan, en heb moéten doen om aan de Ster te rijden. Geeft niks, kon u ook niet weten. Nu weet u het wel. Neemt u even de moeite te reageren op mijn brief?
Met sportgroet,
Xandrijn Bakker