Goedgemutst reed ik gister door de Zwolse ommelanden. Tevreden over een pittige tempo-intervaltraining en genietend van een dapper voorjaarszonnetje. Langzaam zakte hij al glinsterend weerkaatsend weg in de IJssel, met de kerk en molen van Zalk als fraaie decorstukken. Wat is het soms fijn om wielrenner te zijn, mijmerde ik. De romanticus in mij kwam boven, en ik besloot straks in het Engelse Werk te kijken of er al narcissen staan. Kon ik mooi een bosje plukken om ook mijn hardwerkende vriendin iets van het voorjaarsgevoel mee te geven.
Piep piep! Het was mijn hartslagmeter. Ik schrok op en hees mezelf in gang voor het laatste blokje hoge D2. Na een tijdje begon ik een zoemend geluid waar te nemen. Het gezoem zwol aan. Wat was dat? Liepen mijn remblokjes aan? Ik keek tussen mijn dijen naar achter, maar zag niks. Whoezzz whoezzz! De wieken van de Zalkermolen stonden stil. Vreemd. Ik leegde mijn neus. "Dank je wel!", klonk het achter me. Ik keek nogmaals achterom. Verrek, er hing een banaan in m'n wiel! Een ligfiets met een cocon er om heen. Ik reed bijna 40 aan het uur, maar de banaan plakte er schijnbaar op het gemakkie aan. Tegen de IJsselbrug omhoog moest mijn achtervolger lossen. Bananen kunnen niet klimmen. Best een leuke titel voor een stukkie op deze site. Jammer dat ik geen foto had gemaakt.
Ik was klaar met mijn training en peddelde rustig richting het park voor de narcissen. Ik zag alleen maar sneeuwklokjes. Vooruit dan maar, het gaat om het idee. Ik had net een paar witgepunte sprietjes in mijn hand toen ik het weer hoorde: "Whoezzz whoezzz!". De banaan gleed langs. Ha! Herkansing om hem op de gevoelige plaat vast te leggen! Ik jumpte op mijn fiets om de achtervolging in te zetten. De ligfietser had de gang er flink in, maar bij een scherpe chicane wist ik een mooi stuk op hem in te lopen. Je zou het niet zeggen, maar ook in bochtenwerk zijn bananen geen helden.
We draaiden een lange rechte laan op, de stad in. De banaan verhoogde zijn snelheid. 37, 38, 40... ik schakelde bij. De sneeuwklokjes in mijn hand begonnen wat bloemblaadjes te verliezen. 42, 43... er verscheen een spoor van kleine witte schilfertjes achter me. Ik leek Klein Duimpje wel. 44, 45... we reden Zwolle binnen. Ik pakte mijn mobieltje voor de foto. Passanten keken verbaasd naar het langsflitsende tafereel. Een wielrenner met in zijn ene hand een uitdunnend bosje sneeuwklokjes en in zijn andere een camera, in volle achtervolging op een banaan. Vlak voor dat ik hem had ingehaald sloeg de banaan af. Ik kon nog net een wazig plaatje schieten. Ik keek naar het zielige bosje groene steeltjes tussen mijn vingers. Ach, het gaat om het idee.
Leuk stuk.
BeantwoordenVerwijderenMaar inderdaad, 'bananen' (velomobielen is de jusite term) kunnen niet (goed) klimmen. Maar wat wil je, die 'banaan' is vermoedelijk ergens tussen het 3 en 4-voudige aan gewicht in vergelijking met je racefiets. De mijne is inclusief standaard bagage zo'n 45 kg. Ik haal met gunstige conditie en omstandigheden zo'n 32 km/h tegen de Oude IJsselbrug op bij Zwolle. Doorgaans ligt de snelheid een stuk lager. Meestal zo tussen de 20 en 25 km/h maar met slechte conditie en lage temperaturen soms op m'n dooie akkertje met 15 km/h (geen snelheden om over naar huis te schrijven).
Heuvelop zijn bananen alleen in het voordeel als er ook nog eens bruut harde tegenwind is want ze zijn veel minder vatbaar voor forse tegenwind.
En bochten is inderdaad een probleem. 3 wielen met een niet al te grote spoorbreedte maakt de kans op kantelen vrij groot. Rustig aan doen is dus belangrijk want 'plat door de bocht' kan wel met een 2-wieler maar met een 3-wieler wordt dat een andere variant: 'plat uit de bocht'.
Deze fietsen zijn niet gemaakt voor bochtenwerk en niet voor klimwerk. Het zijn comfortabele fietsen voor lange afstanden op vlakke, rechte weg. Ze worden ondermeer geproduceerd in de polder, waar ze goed tot hun recht komen.
Ik had je graag verteld dat ik de piloot van die banaan was maar helaas. Mocht je mij ooit treffen: ik ben een gemakkelijkere prooi. Het heerschap wat je vermoedelijk getroffen hebt kan nog heel wat harder. Afgelopen zomer heb ik me het snot voor ogen getrapt toen ik hem vanuit Wezep naar Zwolle achtervolgde met 50 op de teller; voor mij absoluut geen gangbare snelheden.
Groet,
Quemo
Succes trouwens met 'De ster'. Mij te hoog gegrepen :)
BeantwoordenVerwijderenDank voor de uitleg Quemo! Ik heb jouw fraaie fiets volgens mij wel eens gespot rond Zwolle. Volgende keer maar een wedstrijdje. En vooruit, zonder bochten en op het vlakke. ;-)
BeantwoordenVerwijderenAls je me op een goede dag treft, dan maak ik nog kans ;)
BeantwoordenVerwijderenHaha! Een vis is vast sneller dan een banaan!
BeantwoordenVerwijderenHallo Xandrijn, (En Quemo)
BeantwoordenVerwijderenQuemo rijdt zelf natuurlijk ook in een velomobiel, net als ondergetekende. Misschien kan ik wel onderschrijven dat de fiets in bochten en klimmen minder excelleert, maar zo negatief is nu ook weer niet nodig. Je hoeft heus niet stapvoets door de bocht, mag (meestal) op de rijbaan waar dat voor fietsen verboden is en mag dus legaal tussen de auto's een rotonde nemen, en als ik naar de stad ga voor boodschappen, (of naar de supermarkt) dan hoef ik geen andere fiets te pakken, gewoon volladen.
Tot 5 graden rijdt ik nog in een korte broek, bij 15 graden vorst geen handschoenen nodig, en op een spekgladde weg blijft de fiets mooi rechtop staan. (Okee, bij sneeuw trek je wel drie sporen) en bij regen is een regenjas overbodig, je zit gewoon droog. Een lekke band kost je hooguit 10 minuten (even vervangen van binnen- en buitenband is het makkelijkste vanwege de eenzijdige ophanging van alle wielen, thuis plakken. En mijn ketting en tandwielenset zit er nu 45.000 km. op en is nog lang niet aan vervanging toe. Dus er zijn, naast de snelheid, nog een hele reeks voordelen.
En over het gewicht: Quemo meldt niet dat hij ook nog een halve gereedschapkist meevoert. Standaard egwicht van de fiets was toen wij onze fietsen aanschaften rond de 36 kilo, momenteel rond de 31, en een carbon fiets vanaf 25. Dat is natuurlijk substantieel zwaarder dan 7 kilo, maar ook veel minder dan 45 kilo.
Mocht je het eens willen uitproberen: De bouwers zitten in Dronten, en hebben een fiets om uit te proberen. Op 26 maart rijden er de nodige mee met de brevettenreeks van lowlands (Gerrit S) als voorbereiding op Parijs-Brest-Parijs in augustus dit jaar. (1200 km. af te leggen in 90 uur, de eerste zijn er met 50 uur al wel. Toch ook 10.000 hoogtemeters dus klimmen kan best aardig)
Sportieve groet van Quesjer, die andere vis.....
Zielsverwanten Que, ik ben overtuigd. Ga de Ster van Zwolle rijden in een velomobiel. Alleen nog checken of er een reserve-exemplaar op het dak van de ploegleidersauto past.
BeantwoordenVerwijderenMogelijkheden genoeg om een vm mee te nemen zie http://basdekker.eu/fietsen/velomobiel-en-transport.htm
BeantwoordenVerwijderenDe Quest die je achtervolgde staat trouwens te koop op Marktplaats
Nog een aardigheidje van een Velomobiel:
BeantwoordenVerwijderenJe rijdt "onder de racers door" en als iemand wil "aanpikken" levert dat voor je achtervolger geen enkel voordeel, behalve dan misschien "tussen de oortjes". De Quest is aerodynamisch zo goed uitgedacht dat er haast geen zog wordt geproduceerd. Dus "in het wiel hangen" maakt niks uit. Zelfs een wind die ietwat voorlijk inkomt levert al een positieve stuwing op. Wind recht van achteren levert helaas weinig voordeel, maar kopwind geeft ook relatief weinig weerstand. Gemiddeld genomen levert wind een voorwaartse stuwing op.
Echter: Om mee te mogen racen moet je fiets aan de UCI-eisen voldoen. Zoals je mogelijk weet is de ontwikkeling van ligfietsen in 1934 in de knop geknakt. Francois Mochet begon in frankrijk met zijn ligfietsen races te winnen, wat afgunstige blikken opleverde van de "diamond-frame-rijders". Hun klachten hebben er toe geleid dat de ligfiets van deelname werd uitgesloten. Deze situatie betekende dat het geen zin had om op een andere fiets dan de omschreven standaard te berijden, dus ook niet om er aan te ontwikkelen. In de jaren '70 is de ligfiets aan een revival begonnen, maar tot een heuse doorbraak heeft dat niet geleid. Er wordt geraced in een eigen competitie, onder regulering van de WHPVA. Meer details vind je hier: http://nl.wikipedia.org/wiki/Ligfiets en hier: http://nl.wikipedia.org/wiki/Velomobiel
Groet van Quesjer