Ik moet het opbiechten; ik heb vandaag gezondigd. Ik heb geschaatst, en me daarmee niet gehouden aan het Heilige Schrift. Nee, ik bedoel niet het boek zoals dat ook bij u in de kast staat, maar de door mijn eigen herder samengestelde trainingbijbel. Want of de echte Here nou zo'n schaatsliefhebber is vraag ik mij af. Anders hadden we toch wel vaker een Elfstedentocht? En dan had Hij de Rode Zee toch niet voor Mozes geopend, maar er een perfect ijsvloertje ingelegd?
Hoe dan ook, ik moest vandaag 2,5uur fietsen, maar heb gekozen voor illegaal oppergenot op het ijs. Het was schitterend, de Jan Durkspolder toertocht in Earnewâld. Massaal trokken de liefhebbers van de smalle ijzers naar de eerste en voorlopig enige tocht van deze winter. Van een trotse papa Erben W met zijn fanatiek krabbelende kroost, tot oude mannetjes die met ijzel in hun baard, gekromde ruggen en korte prikslagjes de ferme zuidooster trotseerden. Een fraai traject door het natuurgebied De Alde Feanen, langs wuivend riet, geflankeerd door oude, roestige poldermolens. Knisperend gleed het gitzwarte ijs onder ons door. Formidabel mooi. Hierbij vergeleken is kunstijs toch als sex met een opblaaspop. Na een uur begon het te sneeuwen. De combinatie sneeuwbuien en harde wind gaf het geheel precies het gelukzaligmakende heroïsche tintje dat zo'n tocht helemaal af maakt. It koe minder.
Weer thuis keek vriendin Ineke op de twitter van Erben, om te kijken wat hij van de tocht had gevonden. “Nou, nou”, klonk het licht verbaasd vanuit de slaapkamer. Nieuwsgierig nam ik een kijkje: “Barre omstandigheden bij de toertocht in Friesland. Valpartijen, veel wind, sneeuw en koud #1963”
Hmm… sorry Erben, je hebt te lang gesext op een opblaaspop.
Maak uw borst maar nat, heer Bakker...
BeantwoordenVerwijderenhttp://sportiefzwolle.nl/nieuws/1988/opleidingsteam-rabo-in-ster-van-zwolle.html